aşkın kandilini yaktım yürüdüm Esti poyraz yeli söndürdü Deniz Hasretin içimde ağladım durdum Bu ayrılık beni öldürdü Deniz
Sen benim içimde solmayan gülsün Bırakın ne olur tomurcuk dursun Ayrılığa sebep olan körolsun Bu dert beni yaktı yandırdı Deniz
Ananın kalbini taştan yazdılar Benim kaderimi baştan yazdılar Yaşlarımı kanlı yaştan yazdılar Bilmem yari kimler kandırdı Deniz
Destan yazdım ibret olsun kullara Benden selam olsun ayrılanlara Yetimler ağlaşır bakar yollara Eller bana haksız saldırdı Deniz
Adliyede ne kalemler kırıldı Aktı gözyaşlarım taşlar delindi Anlamadım bu ne zalim gelindi Düşmanları bana güldürdü Deniz
Ben oldum peşinden boynunu büken Ben mutluydum sen yanımda var iken Yorganım ateştir yastığım diken Hasret rahatımı kaldırdı Deniz |